Pazartesi sendromu ile başa çıkma

Gün bugündür! gün Pazartesidir, sendromdur. Şu Pazartesi sendromundan ne yapsak kurtulsak diye düşünen arkadaşlara diyebileceğim bir takım öneriler olacak. ( Keşke dünden yazsaydım şu yazıyı bir yaraya merhem olabilirdim belki de kim bilir :))
Aslında şahsım adına böyle bir sendrom yaşamıyorum. Başlıca sebebinin yaptığım işleri oldukça sevmek olduğunu söyleyebilirim. Fakat günün birinde elimde hiç hoşlanmadığım bir proje var ise yada sevmediğim ve sonuçlarının başarılı olmayacağını düşündüğüm bir projeye itilmiş isem ve ertesi günüde Pazartesiye varıyorsa bende sevmedim arkadaş bu günü :)
Bir çok sebebi var elbette haftanın bu ilk gününe dair olan sevimsizliğimiz. Çok büyük bir dertmi bilmem ama ciddi ciddi Pazar sabahından morali bozulmaya başlayan gördüm ben.
- tatil bitiyor offf yine yine Pazartesi...  bu cümleler caanım Pazar gününü bile heder edebiliyor. Sendroma başlayan dostlarımda bir takım belirtilerde farkettim, şöyleki; el bilekleri hizasında uyuşma, ses titrekliği ( küçük Emrah kılıklı cümleler) baş ağrıları, sıkça off lama pofff lama , huzursuzluk, Pazartesi çalışmayanlara olan kıskançlık şeklinde nöbetlere doğru varıyor.
Neyse sadede geleyim; Pazartesi sendromu yaşamamak için, öyle günlük anlık değil ömürlük tedbirler gerekir. Genel olarak yaşadığınız hayata baktığımızda mutlu olarak yaptığımız hiç bir aktivite ve mutlu geçirdiğimiz hiç bir zaman bitsin istemeyiz. Peki neden mesai bitince eller havaya ve mesai başlayınca Depresyon? Sevdiğimiz işleri yapalım arkadaşlar.. Daha doğrusu sevdiğimiz işler yaratalım. Kulaklarım çınlıyor tabi şimdi ; Şenay sevdiğim işi yapmayı ben istemiyorum da sanki !! Dediniz gibi .. Sizde haklısınız günümüz koşullarında kimse istediği işi yapamıyor ona okeyim! Fakat istemediğiniz bir işle meşgulseniz de mutlaka bulunduğunuz ortama kendinizi ait hissetmenizi sağlayacak alanlar üretebilirsiniz. Buna eminim!
En kötü ihtimalle hayalinizde bir yazar olmak vardı da benim gibi olamadınız mı :) buyrun açın bir blog ve yazın olabildiğince boş zamanlarınızda. Kendimizi mutlu edecek alanlar yaratarak minicik heyecanlar ve hayallerle buluşmalar iyidir.
Diğer taraftan bu pazartesi sendromunu yaşamamak için günleri kendinize sık sık hatırlarmayınız. Benden söylemesi ister uygulayın ister uygulamayın ama bazen bir uzaylı gibi yaşamak mutluluk verir. Pazartesi günlerini sevmek için o güne özel bir toplu aktivite programı yapın ? İş yerinde toplu sabah kahvaltısı, akşam en sevdiğin dostlarla Cafe buluşması gıybet akşamı gibi gibi ..
Bir de gün içersinde iş arkadaşlarınızla daha sık iletişimde olun onları sevin sevin :) ( Özge niye suyumu içtin? Kalk getir yeniden ) tüm gün sürahideki suyumu içti ve resmen sayemde yağlarını eritti kız. :) Özge ' de olmasa halim nice :)) İş arkadaşları iyidir, birlikte el ele verip sendromu yersiniz siz, o da neymiş..
Gelelim son maddeye, Pazartesi sendromu olmasın istiyorsanız Pazar gecesi bi zahmet az erken yatında sabah turşu gibi uyanıp ay ben işe gidemem, ay ben sendroma girdim, bittim bittim demeyin arkadaşım. :)
Pazartesi gün bitiminde yazdık bu yazıyı ama çok meraktayım acaba haftaya pazartesiye kadar kaç kişinin aklında kalırım :)
E haydi hoşçakalın